Chillen in paradise

Welcome to paradise! Vijf dagen geleden was Irene’s backpack nog kwijt en zagen we het echt niet zitten om nog langer in Phnom Penh te blijven… en nu zitten we prinsheerlijk in een resort op Koh Rong Samloem, een eiland voor de zuidwestelijke kust van Cambodja. Een samenvatting van de afgelopen vijf dagen - inclusief paradise pictures - geven we jullie graag!

Afgelopen woensdagavond (11 maart) kregen we de backpack van Irene terug - na een semi boos telefoontje bleek deze ‘gewoon’ op het vliegveld van Phnom Penh te zijn. Terwijl het online trackingsysteem aangaf dat ze nog niet wisten waar het was… maar goed, wij waren blij (HEEL BLIJ) dat de backpack terug was. We hadden namelijk vrij weinig zin om nog langer in Phnom Penh te blijven, omdat het een grote, drukke stad is (en dat is niet onze favoriet). 

Indrukwekkende geschiedenis

Op woensdag hebben we wel nog het Tuol Sleng genocidemuseum bezocht (ook wel s-21 genoemd), en dat was erg indrukwekkend. Met een (Nederlandse!) audiotour liepen we door gebouwen waar nog maar 40 jaar geleden meer dan 20.000 mensen gemarteld zijn… bizar om te horen wat mensen elkaar hebben aangedaan. In totaal zijn er in de Angkar-periode van de Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot, tussen 1975 en 1979 zo’n 2 miljoen mensen vermoord. Dat is bijna een kwart van de totale inwoners. Het is ook de reden dat je op straat veel jonge Cambodjanen ziet, en veel oude, maar weinig mensen van middelbare leeftijd. We hebben nog veel meer geleerd tijdens de tour, maar het is geen gezellig verhaal… Wel heel waardevol om dit belangrijke stukje geschiedenis te kennen.

Eindelijk: zon, zee & strand

De dag nadat we de backpack terug hadden zaten we vijf uur in de bus van Phnom Penh naar Sihanoukville. We vouwden ons op in de mini-van en beleefden een hobbelige, lange en plakkerige rit (hoewel er gelukkig wel een beetje airco in de bus was). In Sihanoukville ging de boot naar de twee eilanden, Koh Rong en Koh Rong Samloem. Veel backpackers gaan naar Koh Rong, wat meer het party-eiland is. Wij hadden in Nederland al een resort op Koh Rong Samloem geboekt, omdat dit het rustige eiland is. Het leek paradijselijk op de plaatjes, en gelukkig is dat in het echt ook zo. Het zon, zee, strand-gehalte is hier heeel hoog. Het strand is zo wit dat een foto maken een uitdaging is, en de blauwe kleur van het water is niet gephotoshopt!

Rust in de kont?

We hebben nog niet helemaal rust in onze kont, maar we zijn per slot van rekening nog maar een week onderweg. En de situatie thuis houdt ons ook flink bezig, net zoals onze eigen situatie en de beperkingen die het coronavirus geeft. Vooralsnog is ons plan om komende week Irene’s PADI (duikbrevet) hier op het eiland te halen - een cursus die drie dagen duurt. Jelmer heeft al een PADI dus kan wat ‘fun dives’ doen of ervoor kiezen om de Advanced Course te doen.

Op termijn willen we de eerste week van april proberen naar Laos te gaan, omdat ons visum voor Cambodja op 10 april verloopt. Ons visum voor Vietnam gaat pas 28 april in, hoewel Vietnam nu op slot zit, maar we wachten af wat de situatie tegen die tijd is…

Hoe dan ook: we blijven genieten. We weten, net zoals in Nederland, niet wat de situatie ons gaat brengen. Hopelijk geeft dit verhaal jullie wat afleiding ;-) Voor nu hebben we in ieder geval vanmiddag spierpijn gekweekt door een flinke kayak-tocht naar een andere baai te maken, en smeren we met allerlei crèmes tegen de UV 11 die hier brandt.

Be safe in Nederland!

Liefs,
Jelmer & Irene